نسیم سحر

چه می‌شود که مرا هم به آسمان ببری؟ 

به میهمانی سبز فرشتگان ببری 

چه می‌شود که در این قحط عشق و شربت و شعر

مرا به کشف غزل‌های مهربان ببری 

چه می‌شود که در این ابتدای راه، مرا

به روزهای خوش آخرالزّمان ببری؟ 

چه می‌شود که همین‌جا مدینه‌ات باشد 

تو هم برای یتیمان، شبانه، نان ببری؟ 

چه می‌شود که بیایی از این به بعد مرا

به عمق حادثه، آن سوی امتحان ببری؟ 

چه می‌شود که مرا مثل عاشقان خودت

سه‌شنبه‌های اجابت، به جمکران ببری؟