نسیم سحر

زينبم من، زينبم رو در وطن آورده ام *** كس نيارد در وطن رنجى كه من آورده ام

هركه آيد از سفر، سوغات آرد در وطن *** من هزاران خاطرات دلشكن آورده ام

با دلِ چون لاله پژمرده، هفتاد و دو داغ *** در وطن از مرگ هفتادودو تن آورده ام

گُلبُنان با صفا را كِشته ام در كربلا *** بلبلان خون جگر را در چمن آورده ام

يوسفم را گرگهاى كربلا بدريده اند *** در وطن تنها از او يك پيرهن آورده ام

اين همه خارى كه در پاى يتيمان كرده جا *** هست سوغاتى كز آن دشت و دمن آورده ام

سرگذشتِ ماهِ در خون خفته و خاك تنور *** داستان مهر تابان و لگن آورده ام