نسیم سحر

جنبه اجتماعی تربیت در قرآن

شخصیت انسان بر رفتار هایی تاکید دارد که درارتباط ما با دیگران سهم مهم بر عهده دارند.انسان  چنان به جامعه و انسان های دیگر وابسته است،که برخی اجتماعی بودن آدمی را ذاتی او دانسته اند و او را مدنی الطبع نامیده اند.(علی اصغراحمدی،اصول تربیت ،ص 33)

مشارکت های عمومی و سیاسی و اجتماعی جایگاه فوق العاده ای در نزد قرآن دارد،خداوند به پیامبر اکرم می فرماید: وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ (آل عمران: 159)

( از پرتو رحمت الهى در برابر آنها نرم (و مهربان) شدى و اگر خشن و سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده مى ‏شدند .).

خداوند در این آیه ثمره نرم خویی را محبت و اجتماع حول پیامبر دانسته و آن را آشکار نموده است و عکس آن را هم که خشونت و تند خویی باعث تفرقه و جدایی است مشخص نموده است.(ابو حيان محمد بن يوسف اندلسی، البحر المحيط في التفسير، ج‏3، ص: 409)

وهمچنین دستورات زیادی از ائمه معصومین(ع) بر زندگی مسالمت آمیز همراه با حقوق دیگران وارد شده است.

امام علی (ع) می فرماید:سلامه الدین و الدنیا فی مداراه الناس(علی بن محمد لیثی واسطی، عيون الحكم و المواعظ ،ص: 286)

سلامت دین ودنیا در گرو مدرا نمودن با مردم است.

وهمچنین باز حضرت می فرماید:ثمره العقل مداراه الناس(عبد الواحد بن محمد تمیمی آمدی،غرر الحكم و درر الكلم، ص: 329)

ثمره عقل مدارا نمودن با مردم است.

نیازهای عالی انسانی نیز همزیستی او با دیگران را اجتناب ناپذیر می کند احتیاج به افکار و آثاردیگران ، تاثیر از انفاس قدسی اولیا...همگی نیازانسان را برای زندگی با دیگران نشان می دهد.(علی اصغراحمدی،اصول تربیت ،ص 34)

افراد جامعه هم به حکم عقل و دین برای رفع نیازهای جاری و ضروری باید در اجتماع حضور  داشته باشد.این نیاز می طلبد که افراد جامعه آموزش های لازم برای حضور دربین افراد جامعه را ببینند.اسلام  مکتب است که درآن هم اصالت فرد و هم اصالت جامعه ملحوظ نظر بوده است،این مساله تا بدان جا مهم است که می توان گفت:خلاصه فطرت انسانی آن است که فرد داخل در مجموع است ، ازجهت فردیت اصیل است و در میل و گرایش به جماعت هم اصیل است و دائما در میان دو گرایش متناقض خود تحول و دگرگون پیدا می کند.(محمد قطب،روش های تربیتی اسلام،ص25)

نسیم سحر دات آی آر