اصولا وقتی کودکی دروغ می‌گوید، والدین از صحت نداشتن آن حرف‌ها با خبر هستند و به وضوح مشخص است که سعی دارد حقیقت را به گونه‌ای تغییر دهد تا از عواقب آن در امان بماند. طبق تحقیقات کودکان برای دروغ گفتن دچار اضطراب، ناراحتی و ترس می‌شوند، به طوری که چهره و گفتارشان کاملا با زمانی که حقیقت را می‌گویند تفاوت دارد. همچنین مشخص شده که دروغ گفتن حتی قبل از این که کودک راه برود شروع می‌شود، مثلا کودک شیرخواره‌ای که تنها برای در آغوش ماندن مادر، تظاهر به گرسنگی می‌کند در واقع به نوعی توانایی دروغ گفتن را پیدا کرده است. بنابراین تغییر حقایق روند طبیعی رشد کودک است که نشان دهنده رشد شناختی و قدرت تخیل نوع انسان می‌باشد. با تربیت و جهت دهی مناسب این استعداد بالقوه، می‌توان آن را مانند سایر توانایی‌های کودک در مسیر درست قرار داد.

روانشناس کودک خوب در تهران