اختلال هویت که با دو یا تعداد بیشتری از حالت های شخصیت مجزا مشخص می شود، که ممکن است در برخی فرهنگ ها به صورت تجربه تسخیر توصیف شده باشند. این اختلال هویت، ناپیوستگی محسوس در خودپندازه و درک عاملیت، همراه با تغییرات مربوط در عاطفه، رفتار، هشیاری، حافظه، ادراک، شناخت، و / یا عملکرد حسی – حرکتی را شامل می شود. این علائم و نشانه ها ممکن است توسط دیگران مشاهده یا توسط فرد گزارش شوند.
B.
شکاف های عودکننده در یادآوری وقایع روزمره، اطلاعات شخصی مهم، و / یا رودادهای آسیب زا که با فراموشی عادی ناهماهنگ هستند.
C.
نشانه ها ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد ایجاد می کنند.
D.
این اختلال بخش طبیعی روال معمول فرهنگی یا مذهبی که وسیعا پذیرفته شده، نیست
توجه: در کودکان، نشانه ها با همبازی های خیالی یا بازی خیالی دیگر بهتر توجیه نمی شوند.
E.
نشانه ها ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد (مثل بیهوشی های موقت یا رفتار آشفته هنگام مسمومیت با الکل) یا بیماری جسمانی دیگر (مثل حملات صرعی ناحیه مرکب) نیستند