حقیقت این است که چهره و ظاهر همسر نه تنها کم اهمیت نیست، بلکه اولین شرط پذیرش همسر به شمار می رود. چرا که دو نفری که قرار است یک عمر با هم زندگی کنند لازم است علاوه بر هماهنگی در مسائل بنیادی زندگیشان چهره ی ظاهری همدیگر را نیز بپسندند و این پسندیدن یا نپسندیدن مستلزم دیدن یکدیگر است. تعریف و توصیف دیگران هرچند که موثر است اما کافی نیست، زیرا سلیقه ها متفاوت است.
🌻 دیدن مقداری کمی از صورت هم کافی نیست بلکه بطور کامل و واضح باید باشد بطوریکه هیچ نقطه مبهمی وجود نداشته باشد.
❣ نگرشی بر این موضوع در آئینه احادیث:
شخصی به نام مغیره بن شعبه در زمان پیامبر اکرم (ص) زنی را خواستگاری کرد، گویا که او را خوب ندیده بود، پیامبر اسلام به او فرمودند: اگر او را دیده بودی امید سازش و توافق میانتان و بادوامتر بودن زندگی تان بیشتر بود. در همین خصوص مردی از امام صادق (ع) پرسید آیا مردی که قصد ازدواج با زنی را دارد می تواند به زیباییهایش نگاه کند؟ امام (ع) در پاسخ فرمودند: اگر قصد سوء استفاده نداشته باشد ( و واقعاً به قصد پسندیدن برای ازدواج باشد) اشکالی ندارد.
👌 تذکر مهم:
مساله دیدن و پسندیدن نیز مانند همه مسائل انتخاب همسر نباید به حد وسواس برسد، بلکه باید به اندازه متعارف اکتفا کرد. در این مورد باید دقت کرد اما از حساسیت بی مورد نیز باید بپرهیزید.