ممکن است شنیده باشید که استرس باعث ریزش مو می شود. استرس جسمی و یا روحی، مخصوصااسترس های شدید و حمله ای نظیر صدمات و جراحی ها، بیماری و .. می تواند به دو نوع ریزش مو منجر شود:

1- در نوع شایع تر ریزش مو ناشی از استرس، رشد موها متوقف شده و برای مدتی به جای موهای ریخته شده، مویی رشد نمی کند. از این رو 2 تا 3 ماه بعد فرد به شدت کم مو به نظر می رسد. طبیعتا این وضعیت با تاثیر بر روحیه فرد، او را دچار استرس بیشتر می کند.

از این رو استرس می تواند باعث توقف رشد مو و ریزش مو شود. در صورتی که حملات استرس تخفیف یابد، این ریزش مو طی مدت 6 تا 9 ماه برطرف خواهد شد.

2- در نوع دیگری از ریزش موی ناشی از استرس، گلبول های سفید خون به فولیکول های مو حمله می کنند. در این نوع ریزش مو، معمولا موها به طور منظم می ریزند (سکه ای). گسترش و شدت یافتن استرس و ریزش مو می تواند به ریزش مو در تمام سطح سر، و حتی در موارد شدید در تمام سطح بدن منجر شود. در این نوع ریزش مو، رشد موها به مرور شروع خواهد شد، ولی قطعا درمان های پزشکی نیاز خواهد بود.

3- وسواس کندن موها (تریکوتیلومانیا): تمایل شدید و احساس غیر قابل کنترل که فرد را به کندن موهای سر، ابروها، مژه ها و به طور کلی تمام قسمت های بدن وادار می کند. این کار می تواند راهکاری برای مقابله با استرس، عصبانیت، افسردگی، خستگی، فشارهای عصبی، تنهایی و یا ناامیدی باشد